ضرورت تحقق کامل جذب حداکثري و دفع حداقلي
راز صبر علي گونه امام خامنه اي

حادثه 25 بهمن 89، اتفاقي نبود که بتواند کوچکترين خطري براي نظام اسلامي محسوب شود، اما يوم النفاق و روزهاي پس از آن حامل اتفاقاتي بود که نشان داد عملياتي شدن تام و تمام سياست درست نظام در "جذب حداکثري و دفع حداقلي"، عامل تاخير در محاکمه سران فتنه بوده است.

محاکمه و برخورد قضايي با سران فتنه بايد به تاخير مي افتاد تا اصرار سرکردگان جديد جريان نفاق بر دعوت به تجمع غيرقانوني هفته گذشته، علاوه بر نکات آشکاري همچون خط گرفتن از سرويسهاي جاسوسي آمريکا و اسرائيل، به طور کامل نقاب از چهره شعارهاي دروغين آنها بردارد و تلنگري براي افراد سنگين خواب باشد.

اولا سران فتنه با جداکردن صف خود از مردم در يوم الله 22 بهمن و اعلام روزي به غير از سالگرد پيروزي انقلاب براي تظاهرات، خط بطلاني بر ادعاي "پيروي از خط امام" و همراهي مردم با خود کشيدند. ثانيا اعلام حمايت از قيام مردم مصر و تونس به عنوان موضوع دعوت 25 بهمن و شنيده نشدن حتي يک شعار در اين راستا، تابلو "دروغ ممنوع" را بر فرق سر فتنه گران مدعي صداقت در هم شکست. ثالثا چرخش سران فتنه از به اصطلاح خواسته طبيعي خود (يعني رد صحت انتخابات 88) به سوي رفع عاجل نياز نظام سلطه در منطقه، دليل روشني بر انحرافي بودن شعار "راي من کجاست؟" بود. نسبت اين شعار با قيام مردم مصر و تونس، مرغ پخته را هم به خنده واداشت. آمريکا مي خواست همزمان چند نشان را با يک تير در 25 بهمن هدف قرار دهد که ناکام ماند؛ زنده کردن جريان فتنه و نفاق در ايران، تضعيف جايگاه الهام بخش انقلاب اسلامي ايران در منطقه و انحراف نگاهها، خصوصا رسانه ها از شمال آفريقا به نقطه اي ديگر از جمله آنها بود.

محاکمه و برخورد قضايي با سران فتنه بايد به تاخير مي افتاد؛ چراکه اعلام موضع صريح عليه فتنه گران در روزهاي اخير از سوي برخي سکوت کردگان، کج راهه رفتگان و صاحبان مواضع چندپهلو در 20 ماه گذشته، دستاورد مهمي بود که تنها با صبر مدبرانه مسوولان عالي رتبه نظام به دست مي آمد. "بصيرت" و "صبر" به استناد "الا ولا يحمل هذا العلم الا اهل البصر و الصبر"، دو دست نگهدارنده پرچم نظامند که هميشه در بيانات رهبر حکيم انقلاب در کنار هم بوده اند؛ اما در يک سال و نيم گذشته آنقدر که بر "بصيرت" مردم و خواص تاکيد شد، ضرورت "صبر" مورد اهتمام قرار نگرفت. بسياري از دلسوزان انقلاب البته با نيت خير، از همان روزهاي نخست، محاکمه و مجازات عجولانه سران فتنه را خواستار بودند، بدون آنکه توجه کنند هنوز جذب حداکثري و دفع حداقلي محقق نشده است.

صبر نظام سبب شد با روي دادن اتفاق تلخ 25 بهمن، موضع گيري هاي "محسن رضايي" به مرز شفافيت برسد، رودربايستي را کنار بگذارد و علاوه بر حمايتهاي کلي گذشته اش از نظام و انقلاب، به موسوي و کروبي اولتيماتوم بدهد. اين صبر باعث شد قفل از زبان "ناطق نوري" باز شده، متقاعد به اعلام انزجار از سران فتنه شود. محاکمه کروبي و موسوي در زمان ترديد ناطق نوري بهتر بود يا پس از جذب کاملش به جبهه مقابله با فتنه گران؟ اگر صبر نمي کرديم، آيا باز هم شاهد اعلام موضع چهره هاي شاخص فراکسيون اقليت مجلس عليه سران فتنه مي بوديم؟ همان فراکسيوني که سال گذشته با افتخار به ديدار موسوي رفت يا چند ماه قبل در ديدار خاتمي، زمينه شرط گذاري بي شرمانه او براي نظام را فراهم کرده بود. همراهي اکثريت نمايندگان مجلس شوراي اسلامي با مردم در سر دادن شعارهاي صريح عليه موسوي و کروبي و فرياد رسا، به حق و مسلم مردم در مطالبه مستقيم اشد مجازات براي پادوهاي آمريکا و اسرائيل، ثمره صبر همراه با بصيرت مسوولان نظام و مردم بود.

امروز گفته مي شود که کاسه صبر مردم لبريز شده و بايد در اسرع وقت محاکمه موسوي و کروبي آغاز شود. گفته مي شود ديگر کسي بيدار نخواهد شد و اگر کسي هنوز خواب است خود را به خواب زده است و ديگر صبر جايز نيست.آري 25 بهمن، روز محاکمه موسوي و کروبي را بسيار نزديک کرده است اما به نظر مي رسد هنوز يک نفر باقي مانده است تا از تحقق کامل جذب حداکثري اطمينان حاصل شده باشد. اهميت اعلام تنفر صريح او از سران فتنه آنقدر زياد است که بتوان اندکي ديگر صبر کرد و به او فرصت داد تا مصلحت نظام را بر حب و بغض هاي شخصي و خانوادگي ترجيح دهد. شايد لازم باشد سران فتنه لختي ديگر در زندان افکار عمومي مردم بازداشت موقت باشند تا او هم خيمه اش را جمع کند و به خيام حسيني بپيوندد. مردم از اين اتفاق استقبال کرده، تمام گذشته - حتي نامه بي سلام - را فراموش خواهند کرد.
مالک شريعتي