فاجعه فرهنگي پيش روي ماست/ نسل جديد بي‌حجابي

شايد ۲۰ سال پيش کسي به مخيله‌اش هم نمي‌رسيد روزي در خيابانهاي تهران دختراني را مشاهده کند که آن سالها مردم شايد آنها را در سالنهاي عروسي هم نمي‌ديدند... دختراني بزک کرده با موهاي پف کرده و بيرون ريخته و مانتوهايي کوتاه و تنگ و شلوارهايي تنگتر!اين روند ۲۰ سال طول کشيد تا به اينجا رسيد. استعمار و استکبار صبر و حوصله زيادي دارد، بر عکس بعضي از ماها...

اولين کار گرفتن چادر بود از زنان ما... گفتند چادر حجاب برتر است و مي‌شود برتر نبود! بين خوب و خوب‌تر، خوب را هم انتخاب کني به جايي بر نمي‌خورد. مي‌شود مانتوي گشاد و مقنعه بزرگ پوشيد و با حجاب بود... حرف قابل قبولي بود کسي نمي‌تواست به اين حرف اعتراض کند حتي مذهبي‌ها!

گام دوم گرفتن مقنعه بود... مي‌شود روسري بزرگ سر کرد! هم تنوع دارد هم حجاب است. يادم‌ مي‌آيد روسري‌هايي بود با ضلع بيشتر از يک متر که تا کمر خانمها هم مي‌رسيد... خوب البته روسري مثل مقنعه نبود گاهي ريشه مو بيرون مي‌زد.

در فيلمهاي سينمايي فکل گذاشتن زنهاي هنرپيشه مد شد و به تبع آن دختران جوان هم از آنها ياد مي‌گرفتند... آن سالها عده‌اي با چماق به جان جوانان مي‌افتند و اين فکلي‌ها را تنبيه مي‌کردند...

چشمهاي ما متوجه اين آب رفتن نمي‌شد و آنقدر کم‌کم اين کار را کردند که چشم ما عادت مي‌کرد...

مانند بچه‌اي که جلوي چشم پدر و مادرش بزرگ مي‌شود و قد مي‌کشد و والدينش حس نمي‌کنند اما ديگران که کمتر او را مي‌بينند و چشمانشان عادت نکرده متوجه رشد هفتگي او مي‌شوند... ما عادت کرديم به روسري‌هايي که هر روز آب مي‌رفت و تبديل شد به نواري باريک و بعضا توري... مانتوهايي که شايد بهتر باشد بلوز و پيراهن راحت ناميدشان تا مانتو...

به هر حال کم کم کار به اين جا کشيد و مدام گفتند بي‌حجابي معضل فرهنگي است، براي حل آن بايد کار فرهنگي کرد... سالها گذشت و لباسها آب رفت و کار فرهنگي در زمينه عفت وحجاب مشاهده نشد. برعکسش فراوان کار‌هاي ضد فرهنگ در کوبيدن حجاب و عفت و حيا و غيرت در فيلمهاي سينمايي و مجلات و برنامه‌هاي عمومي يافت مي‌شد...

امسال اما مد پوشش خانمها تغيير کرده است، پوشيدن ساق شلواري جاي شلوار... يعني ديگر شلوار جين تنگ هم نه! ساق شلواري!

يعني پس از آنکه چادر، مقنعه، مانتو، روسري از زنان گرفته شد حالا رفته‌اند سراغ شلوار! چشمهاي ما هنوز عادت نکرده‌اند... اگر به اين هم عادت کنيم سرنوشت چادر و مانتو و روسري در انتظار اين ساق شلوارها هم هست... خدايي نکرده اينها هم روز به روز نازکتر و کوتاهترمي‌شود و ما عادت مي‌کنيم.... آن وقت... نمي‌دانم بعدش سراغ چه خواهند رفت...؟


نمي‌دانم لحن نوشته‌ام چگونه بايد باشد؟ تند و خشن؟ آرام و فرهنگي؟ غصه‌ناک و غمگين؟ حيرت‌زده و بيمناک؟ به هر حال تقاضا داريم اولا کار فرهنگي کنيد در و ديوار شهر بنر نصب کنيد که خانمها شلوار لباس مهمي است. انيميشن بسازيد، باور کنيد گير سه‌پيچ نيست... فاجعه فرهنگي پيش روي ماست... کاش سياست‌بازي‌ها پايش را به فرهنگ نکشد...

تابستان امسال اگر تدبيري انديشيده نشود شاهد نسل جديد بي‌حجابي خواهيم بود. دختران آستين کوتاه، ساق شلوار پوش. پيراهن‌هاي در شلوار زده. روسري‌هاي تا پشت گوش عقب رفته...