خرمشهر را خدا آزاد کرد
و اینگونه مطلب قبل را پی می گیریم که :
صداي آهنگهاي پاپ و . . .آن قدر بلند است
كه فرياده هاي «حاج همت» لاي نيزارهاي اروند جا مي ماند و به گوش نمي رسد.

صداي قهقهه « شبهای برره » و « زير آسمان شهر » و «پاورچین »
ناله ي ها« روايت فتح» را خفه مي كند.
بر ديوارها ، روي پوستر شهيد ، عكس مرده هفتاد ساله مي چسبانند
و نام شهيدرا بخاطر اينكه بچه هايمان خشونت طلب و جنگ طلب بار نيايند
از كوچه هابرداشته و نام سوسن وزنبق مي گذارند.

غيرت ، يك شب بي هوا از جيب مردها توي لجنزار غفلت مي افتد و . . . . گم مي شود. مردها توي چراگاههاي خيابان راه مي افتند و گناه مي چرند .

زنها مثل دستفروشيها ، كنار خيابان مي ايستند و جواهرات بدلي عرضه مي كنند و پوست گوزن مي پوشند و از زير روسريهاي نازك و . . . . رشته هاي جهنم

شعله مي كشد. آنها افتخار مي كنند كه بچه شان « همبرگر» را درست تلفظ ميكند
و به « پيتزا » علاقه پيدا كرده است. شكلاتهاي نارگيلي ، كار دستِ ماميدهد
وبعضيها به اسم تمدن ، به گردنشان زنگوله مي اندازند

و وقتشان را باآدامس بادكنكي و جدول مي گذرانند.

آنها كه مي نشستند « مسافري از هند » و « بوي غريب پائيز » را با كيف تماشا مي كردند
وبراي سيلي خوردن پسر دزد سريال « آپارتمان » گريه مي كردند وقربون صدقه
فلان قاچاقچي« آئينه عبرت » مي رفتند ديگر وقت نداشتند كه به سيلي خوردن
حضرت زهرا (سلام الله عليها) فكر كنند و خون دل خوردنهاي امام امت را بشناسند


و كتابهاي شهيد مطهري را بخوانند و هشدارهاي رهبري را جدي بگيرند.

آنها مي خواهند خوش باشند و زندگي خودشان را بكنند. كاري هم به كار كسي نداشته باشند.اگر چنين نكنند ، چه كسي دنبال بهترين آنتن ماهواره بگردد.؟
چه كسي فيلمهاي سرخ پوستي ببيند و عشق را از فيلمهاي هندي ياد بگيرد؟
كاش مردهايي كه غيرتشان را گم كرده اند ،
به اندازه دفترچه بيمه شان به اندازه كوپن قند و شكرشان
براي پيدا كردنش به دست و پا مي افتادند.
مردم به استراحت پس از جنگ پرداخته اند .
انصافها چرت مي زند و وجدانها آنفلانزاگرفته و تابوت عاطفه برزمين مانده است.

كاش قحطي عفت تمام مي شد!
كاش عمليات چريكي چمران فراموش نمي شد!


كاش طنين صداي شهيد آويني را با صداي نكره « مايكل جكسون » عوض نمي كرديم .



كاش از بوي گلاب بيشتراز ادكلن شبهاي پاريس و . . . . خوشمان مي آمد چه خوب گفت آنكه گفت :

« گل محمدي باش ، تا محتاج ادكلن فرانسوي نشوي »
البته با تمام بدی ها و ناپاکی ها می توان گفت :
اینجا ایران اسلامی قرن 21 است ، اگر پیامبر الوالعزمی ، همچو حضرت موسی(ع)
در غیبت 40 روزه اش ، امتش به بیراهه رفتند ، اما در قرن 21 پس از گذشت 1400
از رحلت آخرین پیام آور وحی الهی ، حضرت محمد مصطفی (ص ) امتش و عاشقان
اهل بیت مطهرش (ع) در عشق و انتظار آخرین ولی او ازخاندان عترت و طهارت (ع)
ایشان ، یعنی حضرت بقیه الله الاعظم (عج ) از همه چیز خود گذشته و همت ها و
باکری ها و زین الدینها و آوینی ها و ................ تقدیم کرده و تقدیم خواهند نمود
جان چه باشد که نثار قدم دوست کنم ، این متاعی است که هر بی سروپائی دارد
به هوش باشید ، اینجاایران اسلامی است ، امتی درآن زندگی میکنند که به فرمان
رهبر خداجویشان ، هر ناپاکی و نافرمانی را ریشه کن خواهند نمود ، رزمندگا نشان
در تمام عرصه های داخلی و خارجی ، گو ش به فرمان و آماده اند
اینجا ایرانی است که خرمشهر همان خونین شهر بوده و خواهد بود .
و امیدواریم همچنان خرمشهر همان شهر ۳۶ میلیون نفری باشد .
با تشکر از کلیه عزیزانی که ما را در این راه یاری می هند دوستان گرامی وبلاگ کربلایی ۱۱۰ و منتظران ظهور
یا حق . . . التماس دعا